De San Damiano´s
Op een koude donderdag gingen wij Marie, Sanne, Jos en ik met z´n vieren naar Den Bosch om daar in gesprek te gaan met de broeders en zusters van het Stadsklooster San Damiano. We werden warmst ontvangen.
Het eerste wat mij opviel, is dat iedereen sandalen aan had, zoals je dat van monniken gewend bent. Mijn eerste vraag was dan ook of ze het niet koud hadden en met een bijna verontwaardigde blik zeiden ze: “Nee, dat zit gewoon lekker en ik ben niet anders gewend.” Snel daarna werd de filterkoffie ingeschonken en ze begonnen te vertellen over hun reis met God en hoe ze in het klooster terecht zijn gekomen.
De minderbroeder (in de foto de meest linkse persoon) vertelde dat hij meer dan tien jaar met de vraag rond liep om in een kloostergemeenschap te wonen. “Ik had netjes mijn school afgemaakt, vervolgens een baan en een huis, maar er miste iets. Ik was protestants opgevoed, maar er miste iets.” Hetgeen wat miste, werd gevonden in de Rooms-Katholieke Kerk en later in het klooster.
Na het horen van hun verhalen, bleven er de hele tijd vragen in mijn hoofd rondspoken, vragen waaraan ik aan mijzelf vroeg of ik die moet ik stellen. Of het homoseksualiteit binnen de kerk is of het kindermisbruik wat de afgelopen twee decennia sterk aan het licht is gekomen.
Ik vroeg mijzelf af: ‘waarom zie ik deze mensen niet als individuen, maar als groepering en waarom heb ik aannames over hun gedrag? Doe ik dit bewust, of omdat ik mensen vanuit zowel Ierland als Nederland ken die misbruikt zijn door mensen vanuit de katholieke kerk? Doe ik dit alleen bij mensen die verbonden zijn met de kerk of ook bij andere?’ De twijfel bij mijzelf was dus groot om deze vragen te stellen.
Toch moest ik hem stellen. Waarop de drie kloosterlingen antwoorden dat ze erkennen dat er fouten zijn gemaakt en dat de Katholieke Kerk zich schuldig heeft gemaakt aan misdaden. Daarom willen ze het gesprek aangaan met mensen, maar wat ze merken is dat daar vaak geen behoefte voor is; mensen hebben vaak al een ingenomen mening over de kerk. Het lijkt mij eigenlijk zeer interessant om langer met deze mensen in gesprek te gaan over het geloof en hun opvattingen richting sociaal-maatschappelijke kwesties. Wellicht kan ik een van de broeders of zuster gebruiken voor een interview.
Leave a Reply